Spośród licznej jesiennej, zimowej i wiosennej garderoby na szczególne wyróżnienie zasługują kurtki. Słowo określające ten ubiór wywodzi się z języka łacińskiego. Historia kurtek sięga siedemnastego wieku. Lecz samo noszenie kurtek popularne stało się dopiero sto lat później. Pierwotnie ubiór ten stanowił kontusz i żupan. Po skróceniu ich formy zaczęto nazywać takie ubranie kurtkami. Kurtka to rodzaj płaszcza. Tyle że jest dużo krótsza od niego, bo sięgająca do pośladków lub niewiele poza pośladki. Może również sięgać tylko do pasa. Kurtki są lżejsze od palt, czy jesionek. Wykonywane też są z różnych materiałów. Na przykład może to być kurtka dżinsowa z kapturem, która jest nieustannie modna. Kurtki dżinsowe mimo upływu lat nie tracą na wartości. Nosi je młodzież, noszą dzieci, jak i osoby dorosłe. Gdy do kurtki dżinsowej dochodzi kaptur staje się ona jeszcze bardziej praktyczna, gdyż ogrzewa głowę i tylną część szyi. Poza wymienionymi zaletami posiada jeszcze jedną, a mianowicie jest bardzo mocna. Nie jest łatwo ją rozerwać, ani przetrzeć. Dlaczego ta bawełniana tkanina wykonana w splocie skośnym jest tak mocna ? Pewnie dlatego, że w pierwszej wersji wykonywano ją dla robotników wykonujących ciężką pracę, podczas której szybko niszczyły się inne materiały. Po wynalezieniu materiału zwanego dżinsem zaczęła się produkcja spodni dżinsowych. W naszym kraju często określano je, jako spodnie z teksasu. Od razu nie produkowano kurtek dżinsowych, a wyłącznie spodnie. Bo takie było zapotrzebowani na ubiór na farmach amerykańskich. A przede wszystkim wśród poszukiwaczy złota lub ludzi pracujących przy wyrębie lasu. Pierwszą hurtownię dżinsów w Stanach Zjednoczonych otwarto w połowie dziewiętnastego wieku. Najpierw produkowane były spodnie zwane ogrodniczkami. Były to spodnie na szelki, z karczkiem i kieszeniami. Mocne i wygodne. Pierwsze wyroby posiadały kolor granatowy. Ubrania te bardzo szybko zdobyły popularność, ale traktowano je, jako robocze. Moda na dżinsy służące nie tylko przy wykonywaniu ciężkiej pracy, ale także jako ubiór wyjściowy zaczęła się w połowie dwudziestego wieku. Najpierw ubrania te zdobyły popularność wśród młodzieży, a potem wśród innych grup wiekowych. Na lata osiemdziesiąte dwudziestego wieku datuje się szczyt popularności dżinsu. Wówczas produkowano już kurtki dżinsowe. I miłośnicy ubrań wykonanych z tego materiału chodzili ubrani w dżins od góry do dołu. Gdyż produkowane były nie tylko spodnie i kurtki dżinsowe. Ale także koszule, kamizelki, spódnice, sukienki. A nawet czapki i buty dżinsowe. I mimo upływu lat nadal produkuje się na świecie ubrania wykonane z dżinsu. Ponieważ są one uniwersalnym elementem naszej garderoby. Pasują na wiele okazji, są mocne, łatwe w praniu, nie są drogie, wszędzie możliwe do nabycia, wygodne i funkcjonalne. Dziś produkcja ubrań dżinsowych na świecie w ciągu roku nieliczona jest w milionach, lecz w miliardach sztuk. Kolekcje ubrań dżinsowych posiada każdy sklep, każde stoisko rynkowe i każdy dom mody. I nie tylko są tak ubrania dżinsowe w granatowym kolorze, jak bywało w pionierskiej produkcji. Lecz w każdym kolorze, rodzaju i rozmiarze.